Bestuur vv de Posthoorn
Jeannette Groenewoud: Voorzitter
voorzitter@vvdeposthoorn.nl
Hanneke v/d Schagt en Mandy Peeters : Ledenadministratie/Wedstrijdsecretariaat
info@vvdeposthoorn.nl
Peter Heining: Technische Zaken
Matthijs Pet: Secretaris & PR Zaken
Jeffrey Kaspers: Algemene Zaken
Peter Hazeleger: Activiteitencommissie
Berry Peeters: Accommodatie beheer
Stefan Heining: Horeca
Geschiedenis vv de Posthoorn
1935 tot 1950 (in den beginne)
Zoals de naam doet vermoeden is De Posthoorn in 1935 ontstaan uit de plaatselijke PTT, het postkantoor dat destijds nog gevestigd was in een pand aan de stadring. Daar was een soort van personele gezelligheidsvereniging, die bestond uit klaverjassende postbeambten, aquariumliefhebbers en een stel voetbalvrienden.
Op 30 mei 1935 werd in de kleine zaal van De Valk aan de Valkestraat in Amersfoort een bijeenkomst belegd om te komen tot de oprichting van de voetbal- en atletiekvereniging
“De Posthoorn”
Een en ander kwam voort uit de behoefte die bij de PTT ontstond om iets aan sportbeoefening te gaan doen. Er werd gestart met een veertiental leden en het eerste bestuur werd gevormd door de heren A.E. Vos, voorzitter
H.G. Nieuborg, Secretaris
P.J. Brouwer, penningmeester
In de eerste periode van de vereniging ging het er zeer eenvoudig aan toe. (ik zie geen veranderingJ) Voor de eerste echte voetbal werd een collecte gehouden (hier voetballen we nu nog meeJ) en er werden onderling enkele partijtjes voetbal gespeeld. Dat men bij deze wedstrijden niet al te nauwkeurig was, blijkt wel uit het feit, dat bij gebrek aan voetbalschoenen er door diverse spelers op klompen werd gespeeld. Na lang zoeken werd er een plek gevonden om te voetballen. Landgoed Nimmerdor. Het viel niet mee om alle spelers vrij te krijgen van dienst dus kwam het menig maal voor dat er gespeeld werd tussen twee postbestellingen door of dat enkele vrienden hielpen met een postbestelling te bezorgen.
In 1937 werd voor het eerst in competitieverband gespeeld maar erg groots waren de prestaties niet. Na de verhuizing van Nimmerdor naar de Bokkeduinen waar samen met “Zwaluwen Vooruit” een terrein werd bespeeld, ging het sportief ook beter. In tijden van oorlog was het niet mogelijk te voetballen maar na de bevrijding vond er als het ware een wedergeboorte plaats. Het waren de heren Brouwer en Nieuborg die de schouders onder het zware werk zetten. In 1947 was men opnieuw genoodzaakt van terrein te veranderen en met medewerking van de Amersfoortse Sportstichting kon een terrein aan de Kapelweg worden betrokken. In 1949 werd het kampioenschap behaald van de PTT-competitie van het district Centraal Nederland. Daarna kwam het hoogtepunt in het gloriejaar van 1953. Inmiddels had er weer een verhuizing plaats gevonden en er werd nu gespeeld op het terrein aan de Gasthuislaan. Hier werd niet alleen het PTT- kampioenschap behaald, doch eveneens werd het eerste elftal kampioen van de tweede klasse van de afdeling Utrecht en promoveerde dit team naar de eerste klasse. (te vergelijken met nu hoofdklasse) In deze competitie werden wisselende resultaten behaald (0nbekend)??!! Na in 1954 als zelfstandige verder te gaan moest er ook weer een nieuw sportcomplex gezocht worden. Dit werd de accommodatie aan de ringweg Koppel als gast van de voetbalvereniging VVZA. De jeugdafdeling van VVZA breidde zich na verloop van jaren echter zodanig uit dat voor de zoveelste keer naar een oplossing moest worden gezocht. Door reconstructie van het veldhandbal kwam op “De Bokkeduinen”ons huidige complex vrij. De ASLOS legde een veld aan en door eigen graafwerkzaamheden kon een tweede veld worden gerealiseerd. Maar wat nog veel belangrijker was: Na 42 jaar kon eindelijk begonnen worden met de bouw van een eigen clubhuis. Door de onvolprezen zelfwerkzaamheid van onze leden en onder de stuwende leiding van opnieuw M.D. Overdijk werd een en ander binnen de kortste keren tot stand gebracht. Op 14 oktober 1977 kon het clubhuis officieel worden geopend. Een lang gekoesterde wens was daarmee in vervulling gegaan.
1951 tot 1960
Na het kampioenschap van 1949 werd in het seizoen 1950-1951 beslag gelegd op de titel van de derde klasse van de afdeling Utrecht zaterdagcompetitie, waarna promotie naar de tweede klasse volgde. Het jaar 1953 werd het gloriejaar.
In 1954 was het aantal voetballers dusdanig groot dat deze club zelfstandig doorging.
Intussen had zich een belangrijke bestuurlijke verandering voor gedaan. In 1959 werden, voornamelijk op instigatie van penningmeester M.D. Overdijk, de banden met de personeelsvereniging SOOVA van de PTT verbroken en werd De Posthoorn een zelfstandige en voor iedereen toegankelijke vereniging.
1961 tot 1970
1971 tot 1980
Tot een paar jaar geleden lag het hoogtepunt van de club niet op sportieve maar op het organisatorische vlak. In vroeger tijden was het bescheiden De Posthoorn vanwege het ontbreken van een eigen sportaccomodatie ondergebracht bij de zondagclubs Quick en VVZA. Tot het in 1977 op eigen houtje (en zonder gemeentesubsidie) de huidige accommodatie op de Bokkeduinen realiseerde. De oud-penningmeester Loet Overdijk zorgde daarbij voor de centjes, doe-het-zelver Sander Cummings metselde zo’n beetje in zijn eentje het gebouwtje in elkaar.
1981 tot 1990
Alleen in de jaren 1984-1990 had De Posthoorn de beschikking over een paar jeugdelftallen
(zie foto’s) eventueel klein verhaal er bij. Promotie in 1990 (zie verslag)
1991 tot 2000
De laatste 10 jaar zijn bevlogen jaren geweest voor de vereniging De Posthoorn. In deze periode zijn er veel Hoogtepunten maar ook Dieptepunten geweest. Eerst was daar het promoveren naar de zesde klasse in 1996. De wedstrijd werd gespeeld op het veld van SOVA omdat er bij de Posthoorn gemeld was dat er niet meer gevoetbald zou worden en de goals al weg waren. De Posthoorn moest winnen en stond 0-1 achter tot de trainer besloot om Gert Jan Kleyne in het veld te brengen. Deze moest eerst nog zijn peukje uitmaken om vervolgens in 10 minuten 2 doelpunten te scoren. Dit geeft wel aan hoe het er bij de club aan toe gaat en dat deze club altijd al bekend stond als een vereniging waar het gemoedelijk aan toe ging. Plezier kwam voor winst maar toen ze promoveerde werd dit natuurlijk gevierd
2001 tot heden
Het was tot dan een club met vriendenteams en een eerste die bij tijd en wijlen lekker mee kon en wilde doen. In 2003 veranderde reputatie van de Posthoorn toen er een enorme vechtpartij plaats vond en het eerste van de club voor 1 jaar uit de competitie werd gehaald. In hetzelfde jaar werd er nog wel meegedaan aan de Amersfoortse kampioenschappen bij Hooglanderveen. Sander Cumming nam de beker in ontvangst van sportiefste team.
Gelukkig kwam er na al dit slechte nieuws ook goed nieuws. Bijna 3 jaar was de naam van de Posthoorn niet meer te lezen in de kolommen. De komst van een stel jeugdige KVVA’ers, in de zomer van 2004, bracht daar verandering in. Het bleken niet alleen maar gezellige jongens te zijn maar ze konden ook nog voetballen. Na eerst een jaartje in het 5de gevoetbald te hebben zijn ze allemaal naar het 2de gegaan om alvast een stap hoger te gaan voetballen. Ook hier werd dit belofteteam kampioen en ze werden onder leiding van Peter Koelman het eerste. Met wat aanvulling van de overige elftallen deden ze vriend en vijand verbazen om vervolgens weer kampioen te worden. Dit was de eerste kampioenschap van een 1ste team in de geschiedenis bij de Posthoorn. Velen dachten dat dit toch wel het hoogtepunt was van dit team maar met weer wat aanwinsten erbij speelde ze het jaar erna voor de periodekampioenschap en deze ging helaas in de laatste wedstrijd verloren.
In 2009 wordt Rob Snijders aangesteld als nieuwe hoofdtrainer, in zijn eerst jaar wordt er niet mee gespeeld om de prijzen en eindigt Posthoorn op een 1 na laatste plaats.
In 2010 zou alles heel anders lopen, er komen een flink aantal nieuwe spelers naar de Posthoorn, de mix van nieuwe spelers met de huidige spelers groep mist zijn uitwerking niet, Posthoorn 1 en 2 worden kampioen, waardoor Posthoorn 1 voor het eerst in de historie promoveert naar de 3e klasse.
Ook zou de Posthoorn in 2010 worden opgeschrikt door een incident, een op hol geslagen auto, rijdt op volle snelheid de bestuurskamer in, de ravage is niet te overzien en de bestuurskamer is onbewoonbaar verklaard.
2011 wordt het debuutjaar in de 3e klasse, ruim voor het einde van de competitie is Posthoorn veilig voor nog een jaar 3e klasse. Tevens worden de nieuwe kleedruimten en bestuurskamer in gebruik genomen, iets waar de Posthoorn enorm trots op kan zijn.
2012 tot 2014 na 2 jaar in de 3e klasse te hebben gespeeld degradeerd het 1e in 2014 weer terug naar de 4e klasse.
2015 wordt het jaar van het 80-jarig bestaan, dmv diverse activiteiten wordt dit jubileum gevierd, waaronder een zeer geslaagd lagere elftallen toernooi in mei 2015.
2016 staat in het teken van vernieuwing en verjonging. Een volledig nieuw bestuur treed aan en moet Posthoorn weer van glans gaan voorzien.
Wim de Haas wordt aangesteld als trainer van het 1e voor het seizoen 2016/2017 in de 4e klasse.